Switchen binnen Rabobank: "Durf keuzes te maken en nieuwe dingen te proberen"

Tot 2017 was Monique assistent van de algemeen directeur bij Rabobank Vallei en Rijn in Ede. Een “superleuke baan” waarin ze als projectcoördinator in aanraking kwam met uiteenlopende bankzaken, van het Coöperatiefonds en de ledenraad tot de Raad van Commissarissen. Toch was ze toen al benieuwd wat er in de centrale organisatie speelde. Monique: “Ik wilde graag ontdekken wat de mogelijkheden daar zijn. Wel met het idee om later weer terug te gaan naar de lokale bank, zodat ik als schakel tussen lokaal en centraal kon fungeren.”

Switch

Min of meer toevallig kwam er op het moment dat ze daarmee bezig was een tijdelijke opdracht voor een centrale functie op haar pad. Ze trok de stoute schoenen aan en besloot eens te gaan praten. Het betrof het ondersteunen van de toenmalig directeur operations, Kirsten Konst. Monique bleek de ideale kandidaat. De overstap van lokaal naar centraal was een cruciale stap in haar ontwikkeling, blikt ze terug. “Toen die tijdelijke opdracht eindigde, ben ik niet meer teruggegaan naar de lokale bank. Via een functie binnen het domein ‘Bedrijven’ switchte ik vervolgens naar een rol als projectmanagementcoördinator en scrummaster bij Talent Management, een afdeling van HR. Dat was geweldig leerzaam”, zegt ze. “De afgelopen jaren heb ik dat met veel plezier gedaan.”

Niet in de wachtstand

Door een aangekondigd redesign bij HR, kwam ze weer in de actiemodus. Of beter gezegd: de verandermodus. “Ik probeer graag nieuwe dingen, dus deze verandering zag ik als een leuke uitdaging”, legt Monique uit. “Het was het moment om me breder te oriënteren, iets wat ik van nature toch al graag doe. En ik ben niet iemand die in de wachtstand gaat, ik wil juist vooruit en ontdekken wat er nog meer is!”

Met een recruiter wist ze wat ‘koffiemomenten’ bij FEC (Financial Economic Crime) te regelen en via die route kon ze uiteindelijk een dagje op die afdeling meelopen. Het klikte en de volgende stap was een sollicitatieprocedure. Een pittige. Monique: “Assessments, intelligentietesten, een ingewikkelde case, er kwam van alles voorbij. Kom maar op, dacht ik. Het was leuk en leerzaam.”

Uiteindelijk sleepte Monique een aanstelling in de wacht en trapte ze op 1 januari 2022 af met een vijf maanden durende opleiding speciaal voor nieuwe FEC-analisten. “Dat was goed geregeld”, zegt Monique. “Je krijgt een coach, teamlead en manager toegewezen en gaat er met echte dossiers aan de slag, maar binnen een beschermde omgeving. Ik zat daar tussen verschillende mensen, van jonge, pas afgestudeerden zonder Rabo-ervaring tot senioren die, net als ik, iets anders zochten. Heel verfrissend en je leert veel van elkaar door regelmatig te overleggen. Dan is de overstap naar de praktijk uiteindelijk ook heel natuurlijk, een zachte landing. Je weet hoe alles werkt en bij wie je moet zijn.”

​​​​​​​Monique blijkt bij FEC op juiste plek. Het bevalt zo goed, dat ze momenteel weer een opleiding doet. “Ik had bij mijn team lead aangegeven dat ik graag wil doorgroeien van Analist B naar C. Sneller dan verwacht bleek er plek te zijn en kon ik al in februari dit jaar met een opleiding beginnen. Net als tijdens mijn opleiding vorig jaar leer ik door learning on the job. Gelijk in de praktijk brengen wat je leert is voor mij een heel prettige methode om de kennis toe te passen. Daarnaast is de sfeer in het team heel open. Ik zit echt lekker in deze job. Ik ben iemand die makkelijk veel dingen tegelijkertijd tot een goed einde kan brengen en deins niet terug voor complexe dossiers.”

Geloven in jezelf

Dat het met Moniques ‘verandervermogen’ wel goed zit is duidelijk. Waar ze ook kwam, overal paste ze zich als een kameleon aan en wist ze het werk zo te organiseren dat ze er lol in beleefde. Een kunst op zich, die niet voor iedereen is weggelegd. “Je moet inderdaad wel keuzes durven maken en niet bang zijn om nieuwe dingen te proberen”, zegt ze. “Ook al zit je ergens al 25 jaar en heb je het idee ‘vast’ te zitten. Vaak valt dat namelijk wel mee. Blijf niet zitten omdat je denkt dat je niet kan veranderen. Zo’n rol als scrummaster bijvoorbeeld, ik had er weleens vaag van gehoord, iets met briefjes en een bord, maar wat het precies was wist ik niet. Toch ging ik ervoor en voor ik het wist werkte onze squad conform de scrummethode en had ik die certificering in m’n zak. Wat daarbij enorm helpt is simpelweg gelóven dat je iets kan. Dat kan drempels wegnemen.”

Verkeerde keuzes bestaan niet

Ze noemt zichzelf een vreemde eend in de bijt als het gaat om de manier waarop ze naar Rabobank kijkt. Monique: “Ik wil ervoor waken dat ik te veel achterover ga leunen. Ik vind Rabobank een fantastische werkgever, maar je blijft uiteindelijk zelf verantwoordelijk voor je eigen werkgeluk. Je móét aan het roer blijven staan. Zo heb ik ook eens een horizontale stap gemaakt, om iets te doen dat ik op dat moment leuker vond dan wat ik deed. Dat leverde niet meer salaris op, maar het is niet in geld uit te drukken wat je in een andere functie aan ervaring kan opdoen.”

Ook het woord ‘spijt’ komt niet in haar woordenboek voor. Een gemaakte keuze is wat haar betreft per definitie goed en terugkijken heeft geen zin. “Ik ben niet bang om te ‘stretchen’ en mijn blik te verbreden. Iets nieuws kan tegenvallen, maar dan kun je dat beter zien als een ‘tussenkeuze’. Daar ben ik heel pragmatisch in. Ik weet het voor mezelf altijd wel om te katten naar iets dat ik leuk vind. Op die manier kun je ook geen verkeerde keuze maken. En een stap zetten hoeft geen reuzenstap te zijn, hè? Met kleine stapjes kom je er ook.

Wat Monique betreft is een groot netwerk binnen de bank onontbeerlijk: “Zéker in dit hybride tijdperk waarin we niet meer altijd op kantoor werken. Zorg dat je dat uit blijft breiden. Of dat nou via je directe collega’s is of door ‘koud’ een recruiter te bellen en een paar brutale vragen stellen: doe wat het beste bij jou past. En blijf op een gezonde manier nieuwsgierig en leergierig. Sta open voor nieuwe ervaringen, wie weet waar het je brengt. Laat je niet afschrikken en stel jezelf de vraag: wat is het ergste dat er kan gebeuren? Zie je carrière als een spel waarin je steeds beter wordt. Doe bijvoorbeeld eens een stap in de breedte. Zo’n interview als dit bijvoorbeeld: dat zou ik nou ook weleens willen doen!”