'Openstaan voor de ander en naar elkaar luisteren; dat is het belangrijkst.'

Asuerus is Service Analist bij Rabobank op de afdeling Customer & Service Monitoring: “Ik noem mezelf een manusje van alles. Ik regel bijvoorbeeld autorisaties binnen de afdeling, voor zowel collega’s als klanten. Daarnaast beheer ik de website, maak ik rapportages voor vulnerabilities en doe ik andere hand- en spandiensten. Ik hou niet zo van routine en in deze rol heb ik veel afwisseling. Ik werk met mensen, computers en techniek én ik werk aan de organisatie en de cultuur. Dat is heel uitdagend.”

Robert: “Asuerus heeft een open rol. Hij werkt mee met verschillende teams en ook andere afdelingen weten hem te vinden. Deze functie is ook echt toegespitst op Asuerus. Toen ik startte op deze afdeling, zocht ik iemand die ons kon helpen met autorisatiegerelateerde onderwerpen. Iemand die het leuk vindt om dat soort dingen uit te zoeken. Ik dacht meteen aan Asuerus, want ik kende hem al van een vorige afdeling.”

Kijken naar wat je wel kunt

Asuerus: “Ik zat een tijdje zonder werk en toen heb ik vrijwilligerswerk gedaan bij ITvitae, een organisatie die IT-ers met hoogfunctionerend autisme of hoogbegaafdheid begeleidt naar werk. Via ITvitae ben ik bij de Rabobank terecht gekomen. De sollicitatie heb ik echt als positief ervaren. Ze weten dat je vanuit ITvitae komt en dus een uitdaging hebt, maar bij mijn sollicitatie keken ze daar niet naar. Alleen maar naar of je bij de afdeling past.”

Robert: “ITvitae ondersteunt ons met duidelijke instructies, wanneer zij een nieuwe medewerker aandragen. Die zijn per persoon uniek. Welke dingen moet je bespreken, welke afspraken moet je maken, wat doe je in welke situatie. Dat heeft mij heel erg geholpen.”

Luisteren naar elkaar

Asuerus heeft geen specifieke aanpassingen nodig: “Het is vooral de match tussen mij en de afdeling en de persoon die de afdeling leidt. Die moet goed zijn, zij moeten weten wat ze aan me hebben en hoe ze me aan kunnen spreken en andersom. En dat is de aanpassing die ik nodig heb.”

Robert: “Ik heb geen training of cursus gevolgd om dit verder goed te begrijpen, maar ik ben gewoon continu met Asuerus in gesprek: wat speelt er, waar heb je behoefte aan, hoe kan ik jou helpen je werk op een prettige manier te doen. Het gaat eigenlijk vanzelf, het is niet een specifieke managementstijl.”

Asuerus vult aan: “Jawel, eigenlijk wel. Het is alleen niet iets wat je kunt aanleren. Het is meer de persoon die je bent. Openstaan voor de ander, goed luisteren en vertrouwen zijn het belangrijkst.”

Inclusie binnen Rabobank

Asuerus: “Ik zie dat Rabobank veel aandacht heeft voor diversiteit en inclusie. Aan de beleidskant gebeurt er veel om een inclusieve bedrijfscultuur te creëren waar mensen gebruik maken van elkaars talenten. Alleen in de praktijk is dat nog niet altijd even makkelijk. Het ís ook vaak lastig – of lastiger dan de Rabobank zou willen – om mensen die een beetje anders zijn een plekje te geven. Dat komt door het verschil tussen mensen met en zonder autisme. Ik kreeg pas toen ik ging werken ‘last’ van mijn beperking.”

“Mijn verwachtingen waren veel te hoog gespannen. Alles ging anders dan ik me had voorgesteld: mensen gingen heel anders met elkaar om en de communicatie liep niet altijd soepel. Ik had vooral last van mensen die last hebben van mijn anders zijn. Ik wil gewoon niet teveel gedoe met mensen. Ik ben wel aan het oefenen om in situaties die ik moeilijk vind toch mijn stem te laten horen. Want als ik dingen niet benoem, dan leert een ander er ook niets van.”

Robert beaamt dit: “Vroeger ging je dat soort situaties uit de weg. Het is zoeken naar de juiste route. Wij hebben bijvoorbeeld een vast moment in de maand dat we met elkaar spreken. Maar als er wat zaken lopen, dan spreken we elkaar elke week even. In een kwartiertje brengt Asuerus me op de hoogte, geven we elkaar feedback en kan ik eventueel bijsturen.”

Werken aan plek voor iedereen

Asuerus: “De praktische toepassing van het inclusiebeleid zou zich wat mij betreft moeten richten op communicatie en omgangsvormen. De bank staat gelukkig open voor onze ideeën. Ik zit in het RAP aan de Slag, ons medewerkersnetwerk voor collega’s met een arbeidsbeperking. De bank vraagt ons regelmatig hoe wij de zaken zien en op welke manier ze ons verder kunnen helpen.”

“Wij denken dat er voor iedereen een plekje te vinden is. Een van de dingen die we doen, is het ontwikkelen van een training voor collega’s over wat neurodiversiteit is en hoe je daarmee omgaat. We zoeken naar manieren om ons verhaal te vertellen. Ik zie ons eigenlijk als kanarie in de kolenmijn: wij signaleren gevoeligheden in de organisatie. En denken mee over verbeteringen. Daar heeft iedereen bij Rabobank profijt van, ook medewerkers zonder autisme.”